CV Liceum Ogólnokształcące im. Zbigniewa Herberta

THE MIDSUMMER NIGHT'S DROLL

W grudniu klasy dwujęzyczne 3 D i C wybrały się do teatru IMKA na spektakl w języku angielskim.

The English Theater Company of Poland (ETC) oraz OWLE SCHREAME THEATRE zaprosiły nauczycieli i uczniów na przedstawienie Midsummer Night’s  Droll. Był to krótki, komiczny skecz, który powstał podczas Purytańskiego Interregnum w Anglii. Przedstawienia teatralne były w tym czasie zabronione, więc aktorzy opracowywali na bazie sztuk elżbietańskich krótsze formy rozrywkowe w celu obejścia ograniczeń i wykonywali  drolle w karczmach i na targach na improwizowanych scenach często nielegalnie, by zarabiać pieniądze (informacja ze strony www.etcmedia.pl). Prezentowana sztuka była luźną przeróbką fragmentu „Snu nocy letniej” Szekspira.

Uczniowie kolejny raz mieli okazję sprawdzić, czy umiejętności nabyte w szkole ułatwią im zrozumienie żywego języka mówionego. Okazało się to być nie lada wyzwaniem. Języka Szekspira jest trudny, ale zawsze warto próbować :)

Teatr Lektur Szkolnych

„Dziady” cz. II - Adama Mickiewicza - inscenizacja w kinie „Elektronik”          Spośród różnorodnej twórczości poety-wieszcza - Adama Mickiewicza - niepodważalnie wzbogacającej dorobek kulturowy Polski - możemy wyłowić cykl dramatów romantycznych, doskonale znany wszystkim i skrupulatnie omawiany w szkole. Mowa o czteroczęściowych „Dziadach”.  Doceniane i lubiane (mniej lub bardziej), to niewątpliwie lektury, które warto znać. Poszczególne części, bądź całość cyklu, często są wystawiane przez polskie teatry.  
         Trzy klasy licealne: 2B, 2E, a także 3A, wzięły udział w jednej z interpretacji dzieł Mickiewicza.  
7 listopada w ramach lekcji odbyła się wycieczka do kina „Elektronik”, gdzie uczniowie naszej szkoły zapoznali się z adaptacją sceniczną drugiej części „Dziadów”.  
Inscenizacja rozpoczęła się recytacją jednego z aktorów wiersza „Upiór”, który otwiera tę część dramatu. Od początku spektakl opierał się na tajemniczości i nastrojowości, niejednokrotnie przyprawiając o dreszcze. Moim zdaniem, aura, która towarzyszyła aktorom, a także urozmaicający element audiowizualny (na przykład przedstawiający obraz Józia i Rózi), rodem z galerii sztuki nowoczesnej, rekompensowały inne niedoskonałości przedstawienia. Kwestie aktorskie można by podzielić na trzy kategorie - te czytane prosto z dramatu - wypowiedzi Guślarza, te wyuczone na pamięć, na przykład fenomenalna otwierająca sztukę recytacja wiersza, a także nagrane wcześniej wypowiedzenia. Uważam to za ciekawy zabieg, który przyciągał uwagę widza. Elementem skromnej scenografii był zawieszony ekran, który imitował okno. Wyświetlano na nim postaci, które nie uczestniczyły fizycznie w wystawianym utworze - na przykład Widmo. W ten sposób o wiele lepiej można było wprowadzić odbiorców w upiorny nastrój, który zapewniały na przykład: zarys postaci w jaskrawych kolorach, zniekształcone obrazy, pojawiające się przy akompaniamencie piorunów. Grozę, tajemniczość budowało także światło - nieustannie przygaszone. Całość odbywała się w półmroku, niekiedy przerywanym przez błyski.
Jednakże brak ruchu na scenie, statyczność aktorów, których gra w większości polegała jedynie na tym, że po prostu tam stali, w dodatku tyłem do widza, sprawiała wrażenie amatorszczyzny - a nie artyzmu. A przecież to aktorzy-artyści nadają sztuce sens, charakter, przyciągają uwagę i mają kluczowy wpływ na odbiór dzieła - nie tylko sam scenariusz i idea. Widzów rozpraszał także zawodzący mikrofon, a nudę dopełniały niektóre, niestety, monotonne wypowiedzi.  
         Podsumowując - zaprezentowany względnie ciekawy pomysł na wystawienie drugiej części „Dziadów”, został przytłumiony jego realizacją. Po przedstawieniu nadszedł czas na wystąpienie jednego z aktorów, który opowiedział o życiu i twórczości Adama Mickiewicza. Odbiór, cóż, większość uczniów w trakcie wystąpienia osiągnęła apogeum znudzenia i marzyła jedynie o wyjściu z sali, co zauważył nieco zirytowany prelegent.

Jednak - jak zwykle bywa - wśród widzów znalazła się grupa osób z entuzjazmem oceniających całość spektaklu, co nie skazuje występu na stuprocentową porażkę.  
         Reasumując - uważam, że z każdego kontaktu ze sztuką, nieistotne czy elitarną, czy też masową, udaną, czy niefortunną, można wyciągnąć stosowne przemyślenia, wnioski na przyszłość. Natomiast
druga część „Dziadów”, jako lektura obowiązkowa i wracająca niczym mantra, może nas jeszcze zaskoczyć – choćby pojawieniem się na egzaminie maturalnym.

Uwagami podzieliła się Wiktoria Wojciechowska z klasy 2E

Uprzejmie informujemy iż w dniu 15.10.2018r sekretariat szkolny bedzie czynny do godziny 15.00.

W dniu 10.09.2018 o godzinie 18.00 odbedzie się zebranie z rodzicami.

Ortograficzne sukcesy w LO

Z ogromną satysfakcją informujemy, że licealiści z klas pierwszych znaleźli się wśród najlepszych uczniów na Mazowszu w 2018 roku.

W Konkursie Ortograficznym „Ortografia na medal”, organizowanym pod patronatem Mazowieckiego Kuratora Oświaty przez Stowarzyszenie Warszawskich Nauczycieli Polonistów, w etapie wojewódzkim, w kategorii szkół ponadpodstawowych,

Wiktoria Wojciechowska z 1E została laureatem,

a Julia Pycz z 1E i Michał Olszewski z 1C - finalistami Konkursu.

Zwycięzcom serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów, nie tylko ortograficznych.

Anna Brodawka – koordynator Konkursu